زبان بدن گربه و نحوه‌ی ارتباط و بیان احساسات به انسان

زبان بدن گربه: ارتباط و بیان

از هر کودک خردسالی بپرسید که گربه چه می‌گوید، او با اطمینان به شما خواهد گفت:میو می‌کند.
آیا این (میو)،همان چیزی است که گربه‌ها می‌گویند؟ در واقع این فقط قسمت کوچکی از نحوه برقراری ارتباط گربه‌ها و زبان بدن گربه‌ها است. عمدتا گربه‌ها از بدن خود برای گفتن احساس خود با یکدیگر، استفاده می کنند. همه چیز از گوش، چشم و سبیل تا پنجه انگشتان و نوک دم آنها به ما نشان می دهد که در داخل سر آنها چه می گذرد.

آرام و پاورچین

گربه ای که آرام است، حرکات بدن شلی دارد، و تنفس او کند و ثابت خواهد بود. او ممکن است پاهایش را جلوی خودش جمع کند و آنها را از روبرو به بیرون کشیده کند و یا از کنار یک نشیمن حركت نكند. گوش‌ها و سبیل‌های یک گربه آرام، در موقعیتی خنثی، شاید کمی جلوتر قرار بگیرند.
مردمک چشمهایش، شکافهای نازکی خواهد داشت و پلک‌هایش نرم خواهد بود و شاید به آرامی چشمك بزند. اینها نشانه‌هایی است که او احساس امنیت می‌کند و نگران نظارت بر محیط نیست.

شخصیت مهربان

هنگامی که گربه‌ها می‌خواهند محبت خود را نشان دهند، خود را به شما می‌مالند. اغلب می‌چرخند و دم گربه‌ها بالا نگه داشته می‌شود. غالباً در انتهای آن یک منحنی کوچک نشان می‌دهد که او از دیدن شما یا گربه دیگری خوشحال است.
ته سر و مالیدن چانه، نشانه‌های واضحی است که گربه شما را دوست دارد. زیرا در صورت گربه‌ها غدد معطری وجود دارد، که به آنها اجازه می‌دهد، دوستان و اشیا اطراف خود را بشناسند.

هنگامی که گربه شما مدتی را در آغوش شما می‌گذراند ممکن است متوجه خمیر شدن او شوید (معروف به “ساخت بیسکویت”) كه نشانه دیگری از لذت بردن است. زیرا رفتار بچه گربه‌ها را تقلید میكنند. شما احتمالا گاهی، گر گرفتگی گربه خود را خواهید دید كه یك نشانه کلاسیک از قناعت است. با این حال گربه‌ها نیز گاهی اوقات در موقعیتی استرس زا غرق می‌شوند كه به احتمال زیاد به عنوان یک استراتژی برای آرام کردن خودشان می‌باشد.

بازیگوشی

گربه‌ای که بازی می‌کند کمی متفاوت از گربه‌ای است که آرام است. این به این دلیل است که بازی رفتارهای بقا را تقویت می‌‌‌کند. بنابراین گربه‌ها وانمود می‌کنند که پرخاشگر هستند. مردمک یک گربه ممکن است گشاد شود و چشم‌های او واقعاً پهن شود. برای ایجاد کشش در اثر حرکات ناگهانی، انگشتان پایش از هم باز شوند و دم او می‌تواند دچار انقباض شود و از این طرف به آن طرف بزند. که همه اینها می‌تواند نشانه ناراحتی او باشد. در حین بازی، گربه‌ها ممکن است کمین کنند، تعقیب کنند، خیز بردارند، ضربه بزنند، گاز بگیرند، آشفته شوند،و چنگ بگیرند.

همه این رفتارها در گربه‌هایی که در حال شکار یا دفاع از خود هستند نیز دیده می‌شود. تفاوت بین رفتارهای بازی و “چیز واقعی” این است که بازی فریبنده‌تر، نرمتر و ناکارآمدتر خواهد بود.
هنگام بازی، گربه خود را در موقعیتهای سازشکارانه قرار می‌دهد (مانند غلتیدن به پشت)، کاری که در برابر خطر واقعی، انجام نمی‌دهد یا شکار واقعی خود را شکار می‌کند.

استرس سطح پایین

گربه‌ای که استرس خفیف دارد، یا سعی در جلوگیری از اتفاق ناخوشایند دارد، چشمانش را گرد خواهد كرد. به سرعت چشمک می‌زند و یا سر خود را برمی‎‌گرداند. بدن او سفت و محکم خواهد بود. احتمالاً خود را پایین زمین نگه می دارد. او ممکن است به دور خم شود یا ممکن است یک پنجه‌اش کمی از زمین بلند شود. ممکن است متوجه شوید که او خمیازه می‌کشد، چنگ می‌اندازد، لب‌هایش را لیس می‌زند، مدام پلک می‌زند یا بیش از حد آب می‌نوشد.

وقتی رفتارهایی، مانند رفتارهایی خارج از زمینه یا بیش از حد در حوادث یا شرایط استرس زایی انجام می‌شود، به آنها رفتارهای جابجایی گفته می‌شود. مردمك گربه، ممكن است گشاد شود، گوشهای او ممكن است به جهات مختلفی بچرخد و سبیل خود را بیش از حد طبیعی جلو نگه دارد. اینها همه روش‌هایی برای نگه داشتن برگه‌های محیط است. دم او ممکن است اینطور دیده شود که از یک طرف به طرف دیگر می‌لرزد یا در حال چرخش است یا ممکن است در برابر بدن او محكم نگه داشته شود.

ترس ، اضطراب و استرس

گربه‌ای که دچار افزایش سطح ترس، اضطراب یا استرس می‌شود، گوشهای او ممکن است به پشت سر او جمع شود یا پایین نگه داشته شود و به طرفین بچرخد (معروف به “گوشهای هواپیما”). سر او در سطح شانه‌ها یا زیر آن قرار خواهد گرفت و ممکن است تنفسش خیلی سریع شود. دم خود را پایین نگه می‌دارد و ممکن است بسیار پهن باشد و اطراف خود را با مردمک چشم بزرگ تماشا می‌کند.

ممکن است پاهای خود را در حالت خمیده، در زیر خود نگه دارد یا بدن خود را به طرف زمین صاف کند. در موارد شدیدتر ترس یا پرخاشگری، گربه خلاف این عمل را انجام می‌دهد و به انگشتان پا کشیده می‌شود و کمر خود را قوس می‌دهد تا خود را تا حد ممکن بزرگ نشان دهد. موهای روی گردن، پشت یا دم آن بلند می‌شود.

در سطح بالایی از ترس و استرس، گربه‌ها نیز غرغر می‌کنند صدا می‌کنند و تف می‌کنند. اگر به این هشدارهای واضح توجه نشود، گربه ممکن است اعتصاب کند، یا گاز بگیرد. نیازی به گفتن نیست که فشار آوردن به گربه تا حد گزش عاقلانه نیست، زیرا گزش آنها می تواند باعث ایجاد زخم، سوراخهای عمیق شود و اغلب باعث عفونت می‌شود. علاوه بر این جلب اعتماد مجدد آن گربه و ترمیم رابطه شکسته شده، مشکل خواهد بود.

بیماری

زبان بدن گربه، نه تنها چیزهای زیادی در مورد احساس گربه نشان می‌دهد. بلکه می‌تواند نشانه‌های بیماری را نیز نشان دهد. گربه‌ها در پنهان کردن بیماری بسیار ماهر هستند. بنابراین نشانه‌های کوچک بدن می‌تواند اولین علائم دردسر باشد. گربه‌ای که احساس بیماری می‌کند، ممکن است سر خود را پایین نگه دارد و چشمانش را گرد کند یا آنها را ببندد. گوشهایش ممکن است کم بشنوند یا به سمت بیرون چرخانده شده و سبیلهایش، به سمت پایین باشند.

او ممکن است سر، پاها و دم خود را بسیار نزدیک به بدن خود نگه دارد، به طوری که آنها در یک توپ محکم، فرو رفته باشند. پلکهای سوم او که در گوشه‌های داخلی چشم دیده می‌شوند ممکن است قابل مشاهده باشند. زیرا به طور کامل جمع نمی‌شوند. اگر گربه بیش از حد ضعیف باشد و نتواند خود را بالا بکشد ممکن است به پهلو بپیچد. ممکن است ترشحات چشم یا بینی، یا ریزش داشته باشد. اگر فکر می کنید گربه دارای بیماری یا درد است با دامپزشک صحبت کنید.

تفسیر زبان بدن گربه

به طور خلاصه: زبان بدن گربه، راه اصلی ارتباط آنها است. رفتار همیشه متنی است، بنابراین به کل بدن گربه و آنچه در محیط می گذرد، توجه کنید. با توجه دقیق، به زبان بدن گربه‌هایمان ما می‌توانیم در رسیدگی به نیازهای آنها کار بهتری انجام دهیم و حتی روابط قوی تر و شادتری با آنها داشته باشیم.

منبع:

https://resources.bestfriends.org/article/cat-body-language-communication-and-expression